En toen kwam Corona…
Ook nu blijkt ‘het verre noorden’ ook een veilige thuishaven te zijn; als stad ontspringen we de dans niet, maar wat betreft Corona blijft het betrekkelijk rustig. Het is opmerkelijk hoe iedereen zich aan de regels probeert te houden. 5 mei, dodenherdenking, zal ik niet licht vergeten. De vlag in de tuin halfstok, de sonos installatie in de vensterbank en onze buren allemaal in en rond onze achtertuin om de minuut stilte samen te beleven.
We sluiten met elkaar af met een kop koffie in een plastic bekertje.
We werken in deze maanden samen veel thuis; ieder aan een kant van de tuintafel die nog steeds dienst doet als eettafel in de huiskamer.
Op deze manier een aantal weken lang, 7 dagen per week en 24 uur per dag op elkaars lip is een mooie test voor de toekomst waar we ‘maar’ 48m2 tot onze beschikking zullen hebben. Het is in deze tijdelijke woning niet heel veel meer, trouwens. Met de slaap- en huiskamer op elkaar aangesloten zonder een deur. We leren hier met elkaar rekening houden als het gaat om ‘zachtjes’ doen en een beetje tegelijkertijd naar bed. Wat dat betreft gaan we er in het nieuwe huis zelfs op vooruit: daar zijn de slaap- en leefruimte weer van elkaar gescheiden!
Corona heeft niet alleen invloed op de manier waarop we werken. Ook op onze financiën en de gesprekken met de banken die na de lockdown toch nét iets anders van toon zijn als voor die tijd. Onze financiën zijn ook anders dan voor de lockdown. Het zelfstandig ondernemerschap vraagt haar tol. We teren in en we kunnen het er lang of kort over hebben. Laat ik het kort houden: het is niet leuk, het heeft invloed op ons toekomstperspectief en er zijn ergere dingen.
Natuurlijk heb ik met angst en beven het stilvallen van de lezingen en theatershows geïncasseerd. Alle ervaring met het ontwikkelen van online cursussen is me in deze periode te hulp gekomen: binnen een paar weken heb ik een aantal klanten waar ik die kennis en ervaring in kan gaan zetten. En het is leuk!
In deze barre maanden krijgen we van de woningstichting een spontaan cadeautje: grote, diepe kuilen op ons kavel! Een kuil voor ons helofytenfilter, een kuil voor ons huis en een kuil voor ons logeerhuisje.
Dit zijn van die momenten dat ik er weer zin in krijg en hoop dat we binnen niet al te lange tijd echt groen licht hebben.
En dan nog even dit…
Wil je al de komende blogs niet missen? Dan schrijf je je nu meteen in en sturen we iedere week (als er nieuws is) een blog rechtstreeks je mailbox in. Voor jou zit er natuurlijk ook een voordeeltje aan: de uitnodigingen voor bezichtigingen en activiteiten vanuit de Falgatuinen sturen we je ook via deze weg!