Ben je een tweede keer net zo blij met je vergunning als de eerste keer?

Nee. Als ik heel eerlijk ben, zijn we deze keer minder juichend dan de eerste keer. En dat roept dan weer een volgende vraag op: hoe komt dat dan? Zijn we nu zo zeker van onze zaak of zijn we een beetje Tiny-House-bouw-moe?

Soulsearching…

Moe zijn we allebei. En daarin zijn we natuurlijk niet de enigen: we leven met elkaar in een spannende tijd waarbij je continu alert bent: wel of niet naar buiten, is dat friemeltje in mijn neus een beginnende verkoudheid of – oh help! – zou het corona zijn? Dat het gewoon een friemeltje zou kunnen zijn, dat komt dan niet eens in je op. Zo word je vanzelf moe… 

Moe van het proces

En als ik eerlijk ben, dan moet ik ook toegeven dat ik moe wordt van de duur van het hele proces. 

Van het incasseren van teleurstellingen en je daarna ook weer herpakken. En naast moe word ik er vooral ongeduldig van: hup jongens, aanpakken, dooooorrrrrrr! Wij hebben het voorrecht om mensen om ons heen te hebben die houden van het standje ‘dooooorrrr!’; de bouwer denkt mee hoe hij de processen die versneld kúnnen worden ook daadwerkelijk kan versnellen. 

We zijn natuurlijk blij

Feit blijft dat we blij zijn met de vergunning. Met het opnieuw indienen van de tekeningen zijn er ook een aantal aanpassingen doorgevoerd waarvan we denken dat ze handiger zijn. Wat dat betreft is het hebben van tijd, want dat heb je als je steeds moet wachten, in ons voordeel. Tijdens gesprekken met deze en gene hebben we veel tips gekregen die we de tweede ronde mee hebben kunnen nemen in de aangepaste tekeningen. 

Voor de tweede keer tellen we de dagen waarop de vergunning onherroepelijk is. Dat duurt zes weken. De vorige keer is er door niemand ‘beroep aangetekend’ dus we gunnen onszelf het optimisme om te denken dat dit deze keer ook niet gaat gebeuren. Mocht je nu denken ‘ik weet een grap…’ Doe maar niet! 

Kerstkaarten 

Tegelijkertijd met de vergunning hebben we ook de straatnaam toegekend gekregen; je kunt vanaf volgend jaar de kerstkaarten naar Markpad 3, 1784 GS, Den Helder sturen. 

Wat écht leuk is, is het dat je een afbeelding krijgt van je huis ten opzichte van de plek waar buren gaan bouwen. Als dat tenminste al bekend is. En bij ons is dat het geval. De buren van nummer 1 hebben hun vergunning ook binnen en zo zie je op papier een project wat alleen nog als plan in de lucht hangt steeds iets meer gestalte krijgen. 

Nu is het wachten dus op de 6 weken bezwaartermijn. In de wetenschap dat er nog een termijn gaat komen voor de constructietekening. Als dat geregeld is kunnen we écht gaan bouwen. Wat al wel kan is het aanvragen van water. Want ook die aanvraag kost tijd. Net zoals het aanvragen van internet. ‘Reken op 17 weken’. 

Bouwen is plannen.