Afhankelijk zijn van de zonnepanelen is een uitdaging; laat ik het zo maar noemen. In aanloop naar ons Tiny House zijn we alleen al vanwege de beperkte elektriciteitvoorraad alle elektrische apparaten kritisch aan het bekijken. Is de vaatwasser nodig? Nee, dat kan ook met de hand (gezellig, weten we nu!) dus die gaat (ging) weg. Waterkoker: die stroomslurper is al lang weg. De droger… Weg. Haarföhn? Die is er nog wel maar staat op de nominatie. Tv? weg. Magnetron: weg. Eigenlijk mis ik geen van deze apparaten. Nog geen seconde.
Maar… de mensen die de koffie bij ons zo lekker vinden, die weten ook dat we altijd zelf de bonen malen. Elektrisch, dat wel… Je snapt m al: ook onze Krups zal er aan moeten geloven. Al hebben we hier, als regelrechte koffiejunks, toch wat meer moeite mee. We houden de optie open om ‘m toch te houden.
Nu is het de opdracht om een maand te wennen aan het handmatig malen van bonen. Het kost drie minuten, dat is niet echt wereldschokkend. Na een week moet ik eerlijk bekennen dat ik er nog niet aan gewend ben, dat handmatig malen. Koffie gemalen en wel kopen is natuurlijk geen optie: onze lekkere koffie heeft gewoon zelf gemalen bonen nodig…
