Ontspullen (7) Memory Lane
Memory lane…Een avondje ‘briefjes van ooit’ uitzoeken.
De dag van de eenvoud
12 juli, de dag van de eenvoud…
Ik lees het terwijl ik aan een tafeltje zit dat door het kleine formaat de huiskamer nóg groter doet lijken. Het huis klinkt hol maar we hebben, omdat er haast geen meubels meer in staan, wel alle ruimte om rondjes te lopen. Leuk voor een paar weken maar niet voor altijd.
Eenvoud, waar deze dag van in het teken staat, gaat natuurlijk niet om weinig, kaal, hol en ongezellig. Het gaat om keuzes maken, gebaseerd op de ene keuze: niet meer alles. Niet meer én dit én dat maar óf dit, óf dat. En dan niet vanuit verlies denken. Oók dat nog 
Jaren heb ik met jaloezie gekeken naar mensen die deze levensstijl hebben. Vanuit een diep verlangen omdat het vooral de rust die ze van binnenuit uitstraalden me zo ontzettend aansprak. Tijdens onze reis naar Santiago heb ik voor mezelf besloten om dit verlangen ook echt te gaan volgen. En wat deed ik? Ik kócht kippen! Nóg meer zorg en spullen er bij
Oh, en ik heb echt keurig ieder seizoen mijn kledingkast opgeruimd; alle stapeltjes weer keurig opvouwen en shirtjes bij de shirtjes en truien bij de truien gelegd. Een seizoen geen kleding kopen: check! Twéé seizoenen geen kleding kopen: check check.
Het leverde me allemaal niet op naar wat ik zocht: eenvoud. Minimalisme mag je het ook noemen. Leven vanuit het principe dat je genoeg hebt, genoeg krijgt én goed genoeg bent. Dat is voor iedereen natuurlijk anders; voor de een is dat een boekenkastloze kamer (geen kans op bij mij ), voor de ander is dat niet meer dan vijf shirts, twee broeken en zeven onderbroeken hebben. Voor mij is het onder andere in een Tiny House gaan wonen.
Leven vanuit ‘genoeg’; we zijn er aan begonnen, ik ervaar het als confronterend: zoveel spullen geven mij het gevoel dat ik goed genoeg ben terwijl ik ze eigenlijk helemaal niet nodig heb. Noch om te gebruiken noch voor dat goede gevoel… En terwijl ik soms een beetje misselijk ben omdat de keuzes die we maken ook best spannend zijn, breekt de zon dag na dag, week na week meer door.
Eenvoud. Er wordt gezegd dat het een kunst is.
Wat betekent ‘genoeg’ voor jou ?
Een huis is zo veel meer dan een stapel stenen.
‘Natuurlijk!’, denk ik, als ik dat lees of hoor.
Deze weken erváár ik het ook, meer dan ik dat ooit heb ervaren in de afgelopen 15 jaar dat we hier gewoond hebben. We hebben altijd geprobeerd om gastvrij te zijn; vrienden, kennissen, minder bekenden…
We hebben ze allemaal aan onze eettafel ontvangen, gesproken, er koffie mee gedronken of met elkaar gegeten.
En als het niet prive was, dan was het wel in de praktijk waar we zoveel mensen hebben mogen ontvangen. Ieder met zijn en haar eigen verhaal, eigen vragen, eigen verdriet, teleurstellingen én overwinningen. We hebben mooie gesprekken gehad, indrukwekkende ontmoetingen. Ik wéét het.
Maar het feit dat er nu mensen langskomen om ook afscheid te nemen van een plek waar ze zich veilig en gehoord hebben gevoeld, dat raakt me. Dat er vrienden zijn die zeggen ‘blij te zijn dat ze nog even langs kunnen komen om hier te zijn’, het geeft me een oneindige dankbaarheid.
Wij gaan er vanuit dat ons Helders avontuur ons geen andere mensen maakt: de gastvrijheid blijft. Aan onze keukentafel én in de praktijk. Met de trein maar 7 haltes verder. Met de auto een rit met geweldige vergezichten door het Noord Hollands kust landschap. Vanuit het Oosten en Noorden van het land is het zelfs dichterbij of maakt de reistijd vaak niets uit.
Nieuwsbrief no 10
In de ze nieuwsbrief:
• Beeldkwaliteitsplan
• Inrichtingsplan
• Straatnamen
• Vissershuisje
• Wasmachines
Beeldkwaliteitsplan Ieder zijn eigen droomhuisje, allemaal verschillend van elkaar en tegelijk aan de hele wereld laten zien dat je als bewoners van de Falgatuinen een aantal basisprincipes deelt. Daar is een Beeldkwaliteitsplan voor. Dit plan benoemt de vrijheden die de bouwers van de tiny houses hebben en geeft tegelijk aan waar de grenzen van deze vrijheden raken aan het gemeenschappelijk belang. Verrommeling voorkomen is een voorbeeld van gemeenschappelijk belang. De gemeentelijke Commissie Ruimte Kwaliteit bewaakt deze grens tussen individuele vrijheid en het gemeenschappelijk belang. De leden van deze commissie beoordelen elk ontwerp aan de hand van een Beeldkwaliteitsplan. Het Beeldkwaliteitsplan is nagenoeg afgerond en wordt binnenkort op de website geplaatst.
Inrichtingsplan Behalve de tiny houses en de aankleding van de kavels (dat wat wordt geregeld in het Beeldkwaliteitsplan) is ook de inrichting van de openbare grond bepalend voor de uitstraling van de Falgatuinen. De meerderheid van de toekomstige bewoners heeft laten weten voorkeur te hebben voor autoluwe (geen doorgaand verkeer), groen ogende straatjes. Wij hebben dit besproken met de stedenbouwkundige. Als referentiebeeld kwam de stedenbouwkundige met onderstaand plaatje.
Dit referentiebeeld geeft ons voldoende vertrouwen dat aan de wensen van de toekomstige bewoners in hoge mate tegemoet zal worden gekomen.
Straatnamen Hoewel vanuit de bewoners is aangegeven dat er voorkeur is om alle tiny houses in de Falgatuinen het adres ‘Falgatuinen + huisnummers’ te geven, ziet de gemeente daar om praktische reden vanaf en heeft definitief de straatnamen binnen de Falgatuinen vastgesteld. De nieuwe straatnamen zijn: Almpad, Leijloop, Markpad en Runpad.
Vissershuisje Nu het bestemmingsplan definitief tiny houses mogelijk maakt, is het wachten op de omgevingsvergunning. Zodra die binnen is, wordt gestart met de bouw van het huisje, dat naar verwachting in november aan de huurder(s) wordt opgeleverd. Zodra wij de omgevingsvergunning
binnen hebben zullen wij ook een handleiding opstellen voor het aanvragen van een omgevingsvergunning. Deze handleiding is specifiek voor de Helderse situatie en stellen wij aan iedereen beschikbaar die bij de gemeente Den Helder een omgevingsvergunning voor de Falgatuinen gaat aanvragen.
Wasmachines Woningstichting heeft het H&O gebouw aan de Dintelstraat gekocht. Dit gebouw ligt naast de Falgatuinen. Er is in dit gebouw ruimte om een of meerdere wasmachines te plaatsen t.b.v. de bewoners van de Falgatuinen. Ook is er ruimte voor opslag van bijvoorbeeld een gezamenlijke grasmaaimachine en ander groot tuingereedschap.
Vragen? Bent u geïnteresseerd in wonen in de Falgatuinen neem dan telefonisch (0223 677677) contact op met Sander Quartel (squartel@wsdh.nl) of Marion van den Broek van Woningstichting Den Helder.
Zoals we in de vorige nieuwsbrief vermeldden is de contactpersoon bij de gemeente Femmie van Huijstee. Met haar kunt u een afspraak maken nog voordat u een omgevingsvergunning aanvraagt. Zij bekijkt of de aanvraag voldoet aan alle vereisten en geeft indien gewenst in een persoonlijk gesprek aan welke onderdelen verbetering behoeven. Hierover leest u meer in de vorige nieuwsbrief (nr. 9)
Ontspullen (6) Speelgoed uit de oude doos
We zijn gestart met het leegruimen van de vliering. Sinds we daar bijna 10 vuilniszakken met oud papier gevonden hebben die we daar ‘even hadden gestald om later op te ruimen’, zie ik er niet meer zo tegenop. De kans is groot dat we heel veel spullen zullen vinden waarvan we zeggen ‘waarom hebben we dat zo lang bewaard???’
Ik zit op de rand van mijn bed en heb de eerste doos van de vliering naast me neer gezet om uit te zoeken. Liefdesbriefjes van zijn eerste vriendinnetje, met een glimlach leg ik de enveloppen op de stapel ‘bewaren’ voor de kinderen. De portemonnee met de dino, een eerste (en laatste) brilletje, tekeningen, lesboekjes van de basisschool…
Het gaat vandaag allemaal door mijn handen: de gereedschapskist-voor-kleine-jongetjes, meccano, lego, playmobile… Ik zie de vierjarige weer uitzinnig van blijdschap springen als hij ontdekt dat Sinterklaas écht die rots van Playmobile voor hem uit Spanje mee heeft genomen. Weemoedig denk ik terug aan zijn opmerking indertijd: ‘het was natuurlijk niet Sinterklaas, he mam. Het was van P. Want die snapt dat ik dat leuk vindt…’ Met verbazing zie ik hoe ze door de jaren heen hun lego Bionicals met zorg hebben opgeruimd. Het is nog steeds compleet. Waar is ooit die omslag geweest; van pietluttige speelgoed fanaat naar ongeïnteresseerde puber? En wat betekent dat dan voor een kind; doen alsof het je allemaal niet meer interesseert maar je speelgoed wél netjes opbergen omdat je een stoere kamer wilt hebben waar een beeldscherm het centrale middelpunt moet zijn?
Van boven klinkt de roep ‘wanneer ik de volgende doos kom aanpakken’. Die vliering… we hebben ook hier een complete ‘Memory Lane’ aangelegd.
De volgende doos herbergt mijn eigen speelgoed van nóg langer geleden. Voorzichtig pak ik Bella, mijn eerste pop, uit de doos. Inmiddels liggen haar armen los, het jurkje is vlekkerig en heur haren zijn een soort van klitterig hoopje plastic geworden. Bella… Zoals Dennis Storm in zijn boek ‘Weg ermee’ (aanrader!) zegt: ‘Een jas vindt het niet zonde als je hem wegdoet en een knuffelbeer, hoe lief hij ook mag kijken, heeft geen gevoel.’ Van Bella neem ik dus afscheid. Toch blijft het gruwelijke gezicht van deze pop in een vuilniszak me de hele dag bij; echt blij word ik er niet van, zeg maar.
Mijn zusje reageert op de foto: ‘Bella… die heb ik altijd al eng gevonden’. En opeens moet ik lachen. Ja! Dat kan ik me nog goed herinneren. Deze pop werkte uitstekend als buffer bovenaan de zoldertrap bij haar zusterlijke strooptochten door mijn kledingkast.
Ter plekke besluit ik om me daar de komende weken helemaal in te werpen: alle herinneringen die boven komen één voor één de ruimte te geven en er enorm van te genieten.
En soms pink ik even een traantje weg.
